Charakterystyka
Oleje linii NUTO są wysokiej jakości olejami obiegowymi opracowanymi
na bazie oleju mineralnego, służącymi do smarowania m.in.
przekładni zębatych, łożysk tocznych i ślizgowych, jak również
napędów maszyn roboczych.
Oleje linii NUTO cechują
* dobre właściwości smarujące; wytworzenie optymalnego filmu
olejowego pomiędzy trącymi o siebie elementami, wynika z wysokiego
stopnia rafinacji użytych olejów bazowych i korzystnej charakterystyki
temperaturowo-lepkościowej;
* odporność na utlenianie; oleje smarujące mają znakomitą
odporność na czynniki utleniające; dzięki temu zachowują sprawność
nawet w trudnych warunkach termicznych w długich okresach
pracy;
* działanie antykorozyjne; smarowane elementy maszyn wykonane
z żelaza i stopów miedzi są dobrze chronione przed korozją;
* działanie demulgujące; wilgoć i woda są wypierane przez
oleje, dzięki czemu nie zachodzi niepożądane tworzenie emulsji;
* brak reakcji z uszczelnieniami; oleje linii NUTO nie wpływają
negatywnie na powszechnie stosowane substancje uszczelniające;
* działanie antypienne; zawarte w olejach dodatki skutecznie
zapobiegają tworzeniu się piany;
Dobór oleju o odpowiedniej lepkości powinien być dokonany
na podstawie zastosowania, warunków eksploatacji i zaleceń
producentów urządzeń.
Poziom jakościowy Standardy jakościowe Oleje
linii NUTO spełniają wymagania minimalne określone przez normy:
* DIN 51 517 cz. 2: Oleje smarujące klasy CL;
* DIN 51 506: Oleje smarujące klasy VBL;
Zastosowanie
Oleje linii NUTO stosowane są
* w systemach obiegowych, gdzie nie można
wykluczyć dostępu wody do obiegu oraz w których oleje klasy
C (wg normy DIN 51 517 cz. 1) nie wytrzymałyby obciążenia
ze względu na zbyt wysoką temperaturę;
* do smarowania łożysk ślizgowych i tocznych;
* do smarowania przekładni przemysłowych,
jeśli producent zaleca stosowanie olejów klasy CL (wg normy
DIN 51 509 cz. 1: Dobór środków smarnych do przekładni zębatych);
* do smarowania sprężarek powietrza posiadających
przestrzenie robocze smarowane olejami opisanymi normą DIN
51 506 i w których końcowa temperatura sprężania nie przekracza
140 °C;
* do smarowania powietrznych pomp próżniowych,
gdy początkowe ciśnienie jest wyższe od atmosferycznego;
* do smarowania mechanizmów napędowych
w silnikach i maszynach roboczych, pracujących przy średnim
obciążeniu;
|